Čini se da bi opšti pojam nesvjesnog morao biti znatno više ispitan, jer ono što se u današnjoj psihologiji podrazumijeva pod tim pojmom, šire gledano, izgleda da predstavlja izvor ne samo svakog znanja i procesa saznavanja, nego i neobjašnjivi izvor svih drugih psihičkih funkcija. Prema savremenim kogniti...

Ako prihvatimo vrlo vjerovatnu mogućnost da pravo u svakom društvu čini bazu znanja koja odlučuje o količini sreće i dobrobiti pojedinaca, a i društva kao cjeline, čini se logičnim zaključak da pravo u svom osnovnom i opštem značenju treba biti duboko i široko istražen pojam i najvažniji predmet interesovanja ...

Ukoliko se pojam prava prihvati kao znanje o dobru, onda se čini nužnim da se u sferu interesovanja prava i pravne nauke, teorije i prakse, znatno više pažnje posveti izučavanju dobra, opšteg dobra i najvišeg dobra. U tom smislu, čini se da je ova vrsta znanja najpotrebnija onima koji donose zakone (zakono...

Aristotel dobro vidi kao ono čemu sve teži: „Svako umijeće [techne] i svako istraživanje [methodos], a na sličan način djelovanje [praxis] i izbor [prohairesis], čini se da teže nekomu dobru. Stoga je lijepo rečeno da je dobro ono čemu sve teži [tagathon, hou pant’ ephietai].“[1] Dobro, dakle, kod Aristotela preds...

  Platon ističe da se u duši svakoga čovjeka nalaze i sposobnost i organ za učenje, a da je dobro  ono što je najsjajnije od svega postojećeg.[1] Zašto Platon, govoreći kroz Sokratova „usta“,  pojam ili ideju dobra vidi kao nešto najsjajnije od svega postojećeg, možda ilustruje ovaj citat: „Ideju dobroga, dakle, tre...